मनोगत



मी नसलो जरी उद्या या अवनी, तरी चालेल ही दुनियादारी |

कधी आठवण येईल तुमच्या मनी तर नजर करा अंबरी ||1||


आनंदाचा यात्री मी,  सफर माझी सागर लहरी |

थोडं कुतूहल थोडं समजून केली मी विज्ञान मुसाफिरी ||2||


सांभाळले शब्द सावरलं झुकता तोल चारित्र्य घडवण्यासाठी |

पण नेमीच जगलो तो, ती, आणि त्याचा 'मी' जपण्यासाठी ||3||


लाडका मी निसर्गाचा,  देव मासा माझा सखा सोबती  |

घेतो मी रजा आपली पुन्हा धरणी कृतार्थ करण्यासाठी ||4||


~  प्रदिप नामदेव चोगले






Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

निळ्या देवमास्याच्या मार्गावर :- भाग ५