मनोगत
मी नसलो जरी उद्या या अवनी, तरी चालेल ही दुनियादारी |
कधी आठवण येईल तुमच्या मनी तर नजर करा अंबरी ||1||
आनंदाचा यात्री मी, सफर माझी सागर लहरी |
थोडं कुतूहल थोडं समजून केली मी विज्ञान मुसाफिरी ||2||
सांभाळले शब्द सावरलं झुकता तोल चारित्र्य घडवण्यासाठी |
पण नेमीच जगलो तो, ती, आणि त्याचा 'मी' जपण्यासाठी ||3||
लाडका मी निसर्गाचा, देव मासा माझा सखा सोबती |
घेतो मी रजा आपली पुन्हा धरणी कृतार्थ करण्यासाठी ||4||
~ प्रदिप नामदेव चोगले
Chhan ahe Bhai
ReplyDelete